پیدایم نکنید

من خودم را در آخرین روز سال کبیسه جا گذاشته ام

من خودم را در سکوت قاصدک اهلیم جا گذاشته ام

من خودم را در نگاه خودم در آئینه ی اطاقم جا گذاشته ام

من خودم را در آغوش رویائیه رویایم جا گذاشته ام

من خودم را در بوی ظهر جمعه ی کودکیم جا گذاشته ام

من خودم را در آغوش عروسکم جا گذاشته ام

نیستی هستم که محکوم به هستم

می خواهم نبودن باشم اما محکوم به بودنم

به من نظر نکنید پشت بی آرزویی هایم پنهام تا ده،صد تا هیچ نشمرید به دنبال من نگردید چون پیدا نمیکنید ساک،ساک نخواهم گفت،من اصلا بازی نمیکنم. من چشم گذاشته ام و میشمرم اما آی فلانی دنبال تو نمیگردم به دنبال خودم میگردم غوغائیست درونم که تو و بقیه فلانیها در آن گمید.هر روز یک شناخت جدید و بعد یک سوال جدیدتر چقدر پیچیدگی. پس مرا به حال خود رها کنید تا خود را بیابم پیدایم نکنید.